مقاله كاربردهاي نادرست حمل اولي و شايع در نشريه فلسفه و كلام اسلامي (مقالات و بررسيهاي سابق) نوشته اينجانب و آقاي سيد بهاء الدين موحد ابطحي اخيرا منتشر شده است. اين مقاله در ادامه دو مقاله درباره «حمل اولي و حمل شايع» است كه در تاريخ پنجشنبه پانزدهم اردیبهشت 1390 معرفي شده بودند.

چكيده:

حمل اوّلي و شايع را در حلّ بسياري از مسائل فلسفي به‌كار برده‌اند كه برخي از آن‌ها كاربرد نادرست اين دو حمل است. برخي از اين كاربردها، به شبهات فلسفي و پارادوكس‌هاي منطقي مربوط مي‌شود و برخي ديگر را مي‌توان در مباحث مستقل فلسفي يافت: 1. شبهه اخبار از معدوم مطلق، 2. اشكالات وجود ذهني، 3. معمّاي جذر اصم و پارادوكس راسل، 4. پارادوكس اشاره به گيومه و پارادوكس مفهوم اسب، 5. دليل اين‌كه چرا حدّ تام را به كلّيّات خمس نيفزوده‌اند، 6. دليل اينكه چرا محصورات نيازمند وجود موضوع‌اند 7. اثبات اصالت وجود با نظر به مبحث حمل. در اين مقاله، با تحليل فرامرز قراملكي از حمل اوّلي و شايع در منطق جديد، نشان داده‌ايم كه كاربردهاي هفت‌گانه يادشده همگي دچار نوعي خطا و لغزش منطقي‌اند.
 
شگفت اين است كه در همين شماره از نشريه، مقاله ديگري با عنوان حلّ پارادوکس علم به جوهر در کتاب تعلیقات ابن سینا آمده است كه به گمان ما، يكي از كاربردهاي نادرست حمل اولي و شايع است.